امروزه درمان پارکینسون دارای روشهای متنوعی اعم از دارو درمانی، فیزیوتراپی، کاردرمانی، طب سنتی و… میباشد. به این نکته توجه داشته باشید تا به امروز درمان قطعی برای این بیماری به وجود نیامده است و تمامی روشهای موجود برای کنترل کردن علائم این بیماری هستند.
امروزه پزشکان برای مدیریت علائم و نشانههای پارکینسون به سراغ تجویز داروهای خارجی و ایرانی متعددی میروند. با توجه به علائم این بیماری، داروهای متعددی برای فرد تجویز می شود و یا به صورت هم زمان چند درمان با هم انجام شوند. در ادامه قصد داریم شما را با درمان پارکینسون و روشهای مدیریت آن آشنا کنیم.
درمان پارکینسون چیست؟
همان طور که در بالاتر به این موضوع اشاره کردیم تا به امروز برای بیماری پارکینسون درمان قطعی به وجود نیامده است. اما روشهایی که در ادامه برای شما شرح میدهیم در حقیقت راههایی هستند که میتوانند علائم را کاهش دهند و این بیماری را تحت کنترل داشته باشند:
دارو درمانی
امروزه داروهای متنوعی وجود دارند که برای این بیماری توسط متخصصین تجویز میشوند. برخی از این داروها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- داروهایی که میتوانند سطح دوپامین مغز را افزایش دهند
- داروهایی که بر روی مواد شیمیایی مغز تأثیر میگذارند
- داروهایی که علائم غیر حرکتی را کنترل میکنند.
یکی از اصلیترین داروهایی که میتواند در این راه به بیماران کمک کند لوودوپا نام دارد. نقش این دارو در بدن کمک به سلولهای عصبی برای تولید مادهای به نام دوپامین در مغز میباشد. به این نکته توجه داشته باشید بیماری پارکینسون در حقیقت یک بیماری در حال پیشرفت در هر فرد است؛
همین امر نیز باعث شده است که فرد همیشه دارو مصرف کند و زیر نظر پزشک به درمان خود ادامه دهد. در صورتی که فرد بدون اطلاع پزشک داروهای خود را قطع کند باید منتظر عارضههای اعم از ناتوانی در حرکت، بروز مشکلات تنفسی و دیگر عارضههای جبران ناپذیر باشد.
تحریک عمقی مغز
از دیگر روشهای موجود برای درمان پارکینسون میتوان به تحریک عمقی مغز اشاره کرد. در این روش از طریق عمل جراحی الکترودهای تحریک کننده در قسمتی مشخص از مغز کاشته میشوند. لازم به ذکر است این روش بدون درد بوده و تنها با هدف تحریک سلولهای مغز انجام میشود. این روش میتواند علائم حرکتی این بیماری اعم از کندی، لرزش، سفتی بدن و… را کنترل کند.
سایر روشهای درمانی
برای بهبود و درمان پارکینسون روشهای دیگری نیز وجود دارد. برخی از این روشها میتوان به موارد زیر اشاره کرد که توسط بسیاری از پزشکان مورد تأیید قرار گرفته است:
- فیزیوتراپی
- کاردرمانی
- گفتار درمانی
- داشتن رژیم غذایی سالم
- ورزشهای متنوع برای تقویت عضلات
این روشها میتوانند به لرزش بدن، اختلال راه رفتن، مشکات کلامی و سفتی بدن بیمار کمک شایانی کنند.
آیا بیماری پارکینسون درمان قطعی دارد؟
در بالاتر به این نکته اشاره کردیم که تا به امروز هیچ درمان قطعی برای این بیماری به وجود نیامده است. با این حال تمامی روشهایی که در این مقاله به آنها اشاره شد به خودی خود میتوانند علائم این بیماری را تحت کنترل بگیرند و آنها را کاهش دهند. علاوه بر این موضوع این روشها میتوانند از پیشرفت و افزایش علائم و عارضههای پارکینسون جلوگیری کنند.
داروهای پارکینسون
داروهای درمان پارکینسون با هدف بهبود عملکرد دوپامین مغز توسط بسیاری از پزشکان تجویز میشوند. در بیماری پارکینسون بخشی از نورونهای مغز آسیب میبینند؛ این نورونها وظیفه تولید دوپامین در مغز را دارند. یکی از اصلیترین داروهای مورد استفاده در این راه قرص مادوپار میباشد. این دارو یکی از بهترین و مؤثرترین داروهایی است که میتواند علائم پارکینسون را تحت کنترل داشته باشد. از دیگر داروهای تجویز شده در این راه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- دپرنیل: این دارو میتواند سرعت تخریب سلولهای مغزی را به شدت کاهش دهد.
- آگونیست دوپامین: داروی آگونیست دوپامین از دیگر داروهایی است که توسط پزشکان تجویز میشود. این دارو میتواند علائم اولیه این بیماری را کنترل کند.
- سلژین: این دارو ترشح دوپامین در مغز را افزایش میدهد.
- مهارکننده COMT: سطح دوپامین در بدن توسط این دارو افزایش میابد.
- آمانتادین: علائمی اعم از سفت شدن عضلات و حتی لرزش بدن با مصرف آمانتادین کاهش خواهد داشت.
- تیروزین هیدروکسیلاز: با مصرف این دارو جذب و اثر بخشی داروهایی اعم از لوودوپا و مادوپار را افزایش میدهید.
- آنتی کولینرژیک: این دارو با داشتن استیل کولین میتواند لرزش و سفتی بدن بیمار را درمان کنند.
- لوودوپا: علائم بیماری پارکینسون توسط مصرف لوودوپا به صورت چشمگیری کاهش خواهد داشت.
نتیجه گیری
پارکینسون درمان قطعی ندارد؛ اما میتوان با استفاده از دارو درمانی در کنار درمانهای مکمل علائم و نشانههای بیماری را کاهش داد. تا هنگامی که بیمار با توجه به دستورالعملهای پزشک پیش برود میتواند این بیماری را تحت کنترل داشته باشد؛ این در حالی است که اگر بیمار داروهای درمانی خود را قطع کند علائم با شدت بسیار بیشتری خود را نشان میدهند و عارضههای جبران ناپذیری را به بار میآورند.
در موارد نادر پزشک برای بیمار خود در خصوص درمان پارکینسون به سراغ جراحی برود. البته در این راه تأثیر درمانهای مکمل اعم از کاردرمانی، فیزیوتراپی و سبک زندگی سالم را نباید دست کم گرفت.