تومور مغزی می تواند بدخیم (سرطانی) یا خوش خیم ( غیر سرطانی) باشند و بر کودکان و بزرگسالان تاثیر بگذارند. اما چه سرطانی باشد چه نباشد، اگر تومورهای مغزی به اندازه کافی بزرگ شوند که به بافت های اطراف فشار بیاورند، می توانند بر عملکرد مغز شما تاثیر بگذارند.
تومور مغزی چیست؟
تومور مغزی رشد غیر طبیعی یا توده سلولی در مغز یا اطراف آن است. تومورهای مغزی می توانند بدخیم ( یا خوش خیم باشند. برخی از تومورها به سرعت رشد می کنند، در حالی که برخی دیگر کند رشد می کنند.
تنها حدود یک سوم تومورهای مغزی سرطانی هستند. اما چه سرطانی باشند، تومورهای مغزی می توانند بر عملکرد و سلامت شما تاثیر بگذارند، اگر به اندازه کافی بزرگ شوند که بر اعصاب، رگ های خونی و بافت اطراف فشار بیاورند.
تومورهایی که در مغز شما ایجاد می شوند، تومورهای اولیه نامیده می شوند. تومورهایی که پس از تشکیل در قسمت های مختلف بدن به مغز گسترش می یابند، تومورهای ثانویه یا تومورهای متاستاتیک مغز نامیده می شوند.
انواع تومورهای مغزی کدامند؟
محققان بیش از 150 تومور مغزی را مختلف را شناسایی کرده اند. بسیاری از انواع تومور های مغزی نیز میتوانند در ستون فقرات شما ایجاد شوند.
تومورهای مغزی خوش خیم
انواع تومور مغزی که معمولا خوش خیم هستند، شامل:
- کوردوما: این تومورهای با رشد آهسته معمولا از پایه جمجمه و قسمت پایین ستون فقرات شروع می شوند. آن ها عمدتا خوش خیم هستند.
- کرانیوفارنژیوم: این تومورها معمولا از بخشی از غده هیپوفیز شما به وجود می آید. برداشتن این نوع تومور ها سخت است، زیرا در نزدیکی ساختارهای حیاتی در عمق مغز شما قرار دارند.
- گانگلیوسیتوما: این ها تومورهای نادری هستند که در نورون ها ( سلول های عصبی) تشکیل می شوند.
- مننژیوم: این ها شایع ترین نوع تومورهای اولیه مغزی هستند. مننژیوم معمولا به کندی ایجاد می شود. آن ها در مننژها، لایه های بافتی که از مغز و نخاع شما محافظت می کنند، تشکیل می شوند. در موارد نادر، مننژیوم می تواند بدخیم باشد.
- آدنوم هیپوفیز: این تومور ها با رشد آهسته در غده هیپوفیز شما، که در پایه مغز شما قرار دارد، تشکیل می شوند. غده هیپوفیز شما هورمون ها را در بدن شما تولید و کنترل می کند، آدنوم های هیپوفیز معمولا به کندی رشد می کنند و هورمون های هیپوفیز اضافی ترشح می کنند.
- شوانوما: این ها تومور های خوش خیم رایج در بزرگسالان هستند. آن ها از سلول های شوان در سیستم عصبی محیطی یا اعصاب جمجمه شما ایجاد می شوند.
تومورهای سرطانی بدخیم مغز
تقریبا 78 درصد از تومورهای سرطانی اولیه مغز گلیوما هستند. این تومورها در سلول های گلیال ایجاد می شوند که سلول های عصبی را احاطه کرده و به آن ها کمک می کنند. انواع گلیوم عبارت اند از:
- آستروسیتوم: این تومور ها شایع ترین نوع گلیال هستند. آن ها در سلول های گلیال ستاره ای شکل به نام آستروسیت می شوند. آن ها می توانند در بسیاری از قسمت های مغز شما ایجاد شوند، اما بیشتر در مغز شما ایجاد می شوند.
- اپاندیوم: این تومور ها اغلب در نزدیکی بطن های مغز شما ایجاد می شوند.
- مدولوبلاستوما: نوع دیگری از تومور سرطانی مغز است. این تومور ها به سرعت در حال رشد هستند و در پایه جمجمه شما شکل میگیرند. آن ها شایع ترین تومور سرطانی مغز در کودکان هستند.
تومور مغزی چقدر جدی است؟
تومور مغز چه سرطانی و چه غیر سرطانی، می توانند مشکلات جدی ایجاد کنند. این به این دلیل است که جمجمه شما سفت است و فضایی برای گسترش تومور را فراهم نمی کند. همچنین، اگر یک تومور در نزدیکی بخش هایی از مغز که عملکردهای حیاتی را کنترل می کنند، ایجاد شود، علائمی مانند:
- ضعف
- مشکل در راه رفتن
- مشکلات تعادل
- از دست دادن جزئی یا کامل بینایی
- مشکلات حافظه
تومورهای مغزی می توانند مشکلاتی ایجاد کنند از جمله:
- حمله مستقیم و تخریب بافت سالم مغز
- فشار آوردن به بافت مجاور
- افزایش فشار داخل جمجمه
- باعث ایجاد مایع در مغز شما می شود.
- ایجاد خونریزی در مغز
با این حال، برخی از افراد تومورهای مغزی دارند که هرگز علائمی ایجاد نمی کنند یا به اندازه کافی بزرگ می شوند که بافت های اطراف را فشرده کنند.
چه چیزی باعث تومور مغزی می شود؟
محققان می دانند که تومور های مغزی زمانی ایجاد می شوند که ژن های خاصی روی کروموزومهای یک سلول آسیب ببینند و دیگر به درستی کار نکنند، اما مطمئن نیستند که چرا این اتفاق می افتد.
نتیجه گیری
تومور مغزی رشد غیر طبیعی سلول ها در مغز است. می تواند خوش خیم (غیر سرطانی) یا بدخیم (سرطانی) باشد. تومورهای مغزی می توانند در هر قسمتی از مغز ایجاد شوند و باتوجه به محل و اندازه خود علائم مختلفی ایجاد کنند.
برخی از علائم رایج تومورهای مغزی عبارتند از سردرد، تشنج، تغییر در رفتار یا شخصیت، مشکل در صحبت کردن یا درک گفتار، اختلال در بینایی یا شنوایی، مشکلات تعادل، حالت تهوع و استفراغ. با این حال، این علائم همچنین می تواند ناشی از شرایط دیگر باشد، بنابراین برای تشخیص دقیق، مهم است که با یک یک متخصص مغز و اعصاب مشورت کنید.